Fietsen en wandelen rondom Banff

Lieve Allemaal,

Hier zijn we weer!! En we kunnen niet zeggen dat we stil hebben gezeten, men wat is vakantie toch hard werken soms!! Heerlijk luxe probleem. Maar goed  we waren gebleven bij maandag 12 mei, we kunnen onze camper ophalen, joepie eindelijk, hier hebben we zolang naar uitgekeken. We hadden een afspraak om één uur staan om de camper op te halen, blijkbaar is het bij zo’n groot bedrijf nodig om dit vast te leggen. Maar we hebben ons vermaakt hoor tot die tijd..  Drie keer raden hoe wij dit hebben gedaan… we zijn naar de pedicure geweest en jullie geloven het vast niet maar dit was Naat haar idee!!! Dit leek een slim idee maar na heel veel wandelen was het misschien wel fijn geweest om wat extra eelt te hebben zitten.. hier later meer over 😊

Half één staan we dan; bepakt en bezakt met al onze bagage en fietsen (dingen thuis laten is niet echt gelukt, dus het is echt absurd veel) bij het enorme camper bedrijf. Wat een groot bedrijf, op het terrein zelf staan al zo’n paar honderd campers! Dit is toch wel even iets anders als in Nieuw Zeeland waar er maar twee stonden 😉 De mensen in Canada vinden we echt ontzettend vriendelijk en behulpzaam, dus we dachten dat dit ook het geval zou zijn bij dit bedrijf. Alleen dit was toch iets anders dan verwacht, ze hebben het druk, zo druk dat je echt een nummer bent en eigenlijk binnen een half uur weer buiten moet staan omdat de volgende klant al staat te wachten. Dit betekend dat de papieren zijn ondertekent, de geldzaken geregeld, je persoonlijke kits heb gekregen en je een ‘rondleiding’  heb gehad en dat allemaal binnen een half uur .  De ‘rondleiding’ zelf duurde nog geen tien minuten.. dus je kan je voorstellen dat het echt wel even spannend was toen we de sleutel in onze handen kregen! Daarom beginnen we meestal met een klein stukje rijden, dit was dit keer de supermarkt. Heerlijk shoppen voor een paar weken en alles wat je lekker vind in een karretje kunnen gooien omdat we weten dat we toch niet gaan aankomen tijdens deze intensieve vakantie. Zo’n anderhalf uur later hadden we nog een taak; een fietsenrek kopen omdat het toch wel erg onhandig is om twee mountainbikes in je camper te hebben staan. Dit is met heel wat vriendelijke mensen gelukt, dus we kunnen onze kont weer keren in de camper. Hierna richting camping, want het was ondertussen alweer laat. Snel even wat gegeten, de spullen opgeruimd en lekker gaan slapen want we waren gesloopt.

De dag erna meteen maar een wandeling gedaan, het was een mooie dag, dus dan moet je het er maar van nemen. Om daar te komen moesten we alleen over een weg die waarschijnlijk niet heel erg geschikt was voor de camper, dus Naat al scheldend en tierend in de auto over de weg heen.. en voor een tweede dag in de camper was dat best wel even spannend. Maar gelukkig zijn we zonder schade aangekomen en konden we beginnen met de wandeling.. hup wandeloutfit aan en gaan. En zoals jullie van ons gewend zijn beginnen we dan niet met een makkelijke wandeling maar met eentje waar je ruim 900 meter moet stijgen.. en geloof ons maar, dat is een hele hoop. Maar wat eigenlijk een nog veel grotere uitdaging was voor Naat was het wandelen zonder berenspray. Maar goed, daar had ze een oplossing voor gevonden.. belletjes, dus jullie begrijpen natuurlijk wel dat ze deze continu aan een stuk door liet rinkelen.. (dit is echt een verschrikkelijk irritant geluid) ook al had ze haar armen nodig tijdens de tocht dan had ze een andere oplossing.. zingen!! Het eerste lied wat in haar op kwam was.. ik zag twee beren.. tjah, wat kunnen we ervan zeggen. Toen we al een tijdje geen mensen hadden gezien, vond Naat het helemaal spannend, want ja er zal een beer komen.. dan ben je maar met z’n tweeen.. en ik moet toegeven daar had ze wel een punt. Op dat moment kwamen er mensen aan, dus konden we een beetje achter hun aan lopen. Maar omdat hun iets meer waren afgetraind dan ons, waren we ze ook zo weer kwijt.. dus uiteindelijk hebben we alsnog besloten om terug te gaan. Na ruim drie uur wandelen kwamen we weer aan bij onze camper. Het was nog erg vroeg dus zijn in de middag naar een andere plek gereden waar we opnieuw een wandeling hebben gedaan. Dit was een iets minder heftige wandeling, maar nog niet gemakkelijk genoeg naar onze mening, zeker niet na die ochtendwandeling. Dit was een wandeling naar een super mooi meer, dus het dit was het zeker waard geweest. Het scheelt ook een hoop dat we heel lekker zonnig weer hadden, dit maakt het altijd nog een stuk relaxter allemaal. Na deze wandeling hebben we snel een camping opgezocht want we waren gesloopt.

Dag drie; we gaan vandaag onze mountainbikes testen en een stuk fietsen! We zijn in Banff, dat is een enorm bekende plek hier. We hadden opgezocht wat een mooie route voor ons zou zijn. Een gemiddelde single track route genaamd; hoodos to suprise corner, klinkt wel leuk toch, dus we dachten die gaan we doen. Eerst een half uur rijden en zoeken waar de route begint en dan lekker fietsen. Waanzinnig mooie omgeving, zonnig weer, gave afdalingen en gewoon supervette route!! Nu al blij met onze fietsen.. maar dan kom je bijna bij het eindpunt aan.. no way dat je hier naar beneden kunt mountainbiken, hoe dan? En dit noemen ze dan een gemiddelde track.. pff, gekkenwerk!! Wij dachten nog; we gaan wel via de ‘gewone’ weg weer terug.. komen we daar boven aan.. geen idee waar we zijn of waar we heen moeten, maar elke route is stijl omhoog dus daar hadden we echt geen zin in. Dus we kiezen voor dezelfde weg terug! De mooie omgeving, de verschrikkelijke hitte, de enorme afdalingen zijn dan toch ineens een stuk minder prettig! Wat viel dit tegen, ik dacht echt dat ik kapot ging!! Naat is dit natuurlijk wel gewend, maar ik ging echt tien keer dood op die fiets of naast de fiets om hem omhoog te duwen, wat een hel was dit!! Toen ik een beetje was bijgekomen van dit avontuur was het natuurlijk nog vroeg (want ja als je zes uur wakker bent duurt de dag best lang en kun je een hoop doen) dus dachten we laten we nog een kleine wandeling doen. Dit keer naar de watervallen, heel erg indrukwekkend om te zien wat een power daar achter zit, bizar gewoon! Dit leek in eerste instantie een kleine tocht van vijf kilometer maar door de stijging en de fietstocht van vanmorgen was het toch een behoorlijke uitdaging kan ik je vertellen! Moe en voldaan weer een mooie camping opgezocht.

Ondertussen begint het echt een veel te lang verhaal te worden, maar we hebben niet overal even goed internet dus vandaar.

Gisteren hadden we besloten het een beetje rustig aan te doen, de weersvoorspellingen waren toch niet heel denderend dus wilde we een stuk gaan rijden richting het Zuiden. Eerst nog even een stop bij Emerald Lake, dit is normaal gesproken een wandeling van anderhalf uur om het meer heen. Maar bij ons duurde deze wandeling bijna drie uur, want het halve pad lag onder de sneeuw (en we houden gewoon van lekker veel stops). We kwamen aan bij het meer en toen zagen we al dat het meer nog half bevroren was, waanzinnig mooi om te zien, misschien juist nog wel mooier op deze manier. Het was wel een soort van spannend, want we hebben nog steeds geen berenspray gekocht (gaan we echt doen!) en we waren helemaal alleen op dit pad (wel extra mooi dan)! Heel blij dat we dit hebben gedaan, hadden dit echt niet willen missen. Door de sneeuw lopen was ook gewoon heel stoer, af en toe wegzakken tot aan je knieën is ook iets wat je niet zo vaak mee maakt! Echt heel gaaf! Hierna hebben we ruim twee uur gereden en hebben we nog even de nodige stops gemaakt; boodschapjes, benzine , informatie centrum opzoeken, water bijvullen enz. Maar snel daarna hebben we lekker genoten van de mooie camping (lees: aan het meer met uitzicht op de bergen)!  Nu staan we even in het dorpje waar we wifi hebben, maar gaan zometeen weer lekker op de fiets stappen.

Tot snel!

Veel liefs van ons