Mount Robson

9 juni 2018 - Jasper, Canada

Op naar de Rockies…..

We zijn alweer op de helft van onze vakantie en we vervelen ons geen seconde. Wat gaat de tijd hier snel.

We zijn bezig om naar Jasper te rijden ( Rocky Mountains )soort kers op de taart. We zijn zo nieuwsgierig naar dit gebied en hebben daar ruimschoots de tijd om hopelijk van alles mee te maken. Zijn gebleven bij nacht 19 in Pemberton. Van dit plaatsje naar Jasper is het 683 km, dus dit gaan we echt niet in 1 keer rijden. Dit kan ook niet anders zal je heeeellll veel mooie plekken overslaan. De eerste stop was dan Pemberton en daar hebben we een bakkie gedaan en bij een oud trein station een overheerlijke Pie ( waar Keet zo gek op is) gegeten. De volgende stop was Lilloet, ook zo`n leuk klein dorpje, helaas waren er een hoop winkels dicht, omdat het zondag was. De lekkerste bakker van het dorp was wel open en hier een tijd gezeten om het vorige verslag naar jullie te sturen en iedereen ff te bellen en te appen. Nog klein stukje doorgereden en een campground opgezocht ( Gott Creek ) een plekje waar we pal naast een rivier stonden en waar de overnachting maar 12 CAD is. Ondanks de mooie omgeving de krachtige rivier, hebben we hier beide niet lekker geslapen. Midden in de nacht ( 1.30 ) zeg Keet opeens….Naat hoor jij ook zo`n raar geluid. Puffffff verstijfd lag ik in me bedje. Keet ben je wakker of ben je aan het dromen? Nee ik ben wakker werd er gezegd. Zweet stond op me voorhoofd en me oren gespitst, maar kon geen enkel raar geluid ontcijferen. Na een tijdje vroeg ik aan Keet die ondertussen al lang en breed weer lag te slapen, wat hoor je dan en moeten we dan niet hier weg? Met een gerust stemmetje werd er gezegd, ga nou maar slapen ik lag waarschijnlijk gewoon te dromen. Na nog een paar uur wakker gelegen te hebben, viel ik in de ochtend in slaap eindelijk…..totdat we om 7.30 wakker werden gemaakt door de geklop op de deur. Daar stond de beheerder van het park om het geld te innen. Puffffff wat een nacht.

We kunnen nog 1 dag rijden met onze vieze onderbroeken aan onze kont en een vette pruik waar je kroketten in kan frituren. Het doel van vandaag is om een camping te scoren met een goede warme douche en een wasmachine. Dit is gelukt bij Pinegrove campground iets voorbij Kamloops. Daar kwamen we rond 17.30 aanzetten en plofff de camper neergezet en alle vuile kleding gepakt en hup aan de slag. Wat kan je gelukkig zijn met schone kleding en een warme douche, je waardeer dan echt in wat voor luxe je thuis leeft. Heel de avond zijn we dan ook druk bezig geweest met allerlei huishoudelijke taken en de camper kreeg ook een grondige beurt. Het bedje werd natuurlijk ook lekker gelucht en buiten opgehangen. Toen we dit eindelijk allemaal hadden gedaan was het weer tijd voor ons ritueeltje; yathzee en filmpje kijken in bed en daarna tukkie doen. Helaas heeft Keet wat minder goed geslapen, aangezien we naast een treinrails lagen heeft ze echt elk half uur een trein gehoord, ik heb daarentegen lekker door geslapen en niks gehoord.

Oke, we zijn weer een dag verder.. vroeg op pad was niet helemaal gelukt, maar we zijn nog steeds veel vroeger actief dan als dat we thuis zijn. Even snel een bakkie en dan hup aankleden en gaan.. In het begin namen we nog wel is de tijd om te ontbijten; nu gunnen we ons de tijd daar niet voor, we zijn de yoghurt zat of willen gewoon heel graag een bakkertje opzoeken om daar wat lekkers te scoren. Na nog geen kwartiertje rijden staan we stil; zoveel auto’s een soort van file.. Hmm raar.. dat hebben we hier nog niet mee gemaakt want het is eigenlijk steeds rustig op de weg. Hadden we nou maar ontbeten… maar gelukkig had naat een goed idee; wortels! Dus wij hebben heerlijk rouwe wortels als ontbijt gegeten.. was best te doen moet ik zeggen. Maar afijn, we konden na even wachten toch langzaam een stuk doorrijden, zien we daar ineens een vrachtwagen uit de bocht gevlogen, helemaal in elkaar over de vangrail tegen een berg aan. Bizar om te zien; niet dat het ons verbaasd want de vrachtwagenchauffeurs rijden hier echt als gekken!!! Levensgevaarlijk!! Rijd je op een snelweg met 100 km per uur, regenachtig weer, heuveltje op, heuveltje af, bochtje hier en bochtje daar wordt je gewoon ingehaald door gigantische vrachtwagens!! Te absurd voor woorden gewoon! Maar ach even terug naar het verslag.. omdat de weersvoorspellingen zo slecht waren hadden we bedacht vandaag maar meteen door te rijden naar Jasper.. Maar na een uur rijden kwamen we aan in Clearwater met stortregen dus even informatie centrum in (deze was echt heel leuk!) Komen we naar buiten breekt het ineens open en staan we in de zon.. oke dan maar even bakkie en happie doen in het zonnetje. Toen toch besloten om onze plannen om te gooien en wel het Wells gray nationaal park in te rijden; schijnt erg mooi te zijn, en op de weg ernaar toe heb je grote kans om beren tegen te komen! Helaas geen enkele beer tegen gekomen maar wel drie enorme watervallen bezocht, was toch wel heel gaaf om dit te zien.. blijft indrukwekkend met hoeveel kracht dit gepaard gaat! Toch wel blij dat we dit hebben gedaan, zeker omdat het gewoon redelijk weer was! Nog niet eerder was het weer zo onvoorspelbaar; zon ,blauwe lucht, wolken en regen leken elkaar elke tien minuten af te wisselen, hele aparte gewaarwording! Nadat we genoeg watervallen hadden gezien zijn we toch een heel stuk verder gereden en uiteindelijk beland in Valemount! Dit is een klein dorpje net voor Mount Robson nationaal park.

We zijn ondertussen ruim vier dagen verder.. dus ga lekker zitten pak een bak koffie en een koekje erbij want dit wordt een lang verslag!!Valemount dus.. eerst even snel naar het visit center want we hadden gelezen over een bekend mountainbike park daar (downhill) maar aangezien het geen weekend was konden we geen shuttle regelen naar de top.. en omhoog fietsen zagen we toch niet helemaal zitten.. dus helaas we zijn door gereden! Achteraf de goede keuze geweest anders hadden we nooit alle andere dingen kunnen regelen waar ik je nu meer over ga vertellen. Doorgereden naar Mount Robson nationaal park, hier staat de hoogste berg van de Rocky Mountains! Natuurlijk weer naar het visit center voor meer informatie over de wandelingen die je in het park kunt doen. Zoals de meesten wel weten stond er al een tijdje een meerdaagse wandeling hoog op mijn lijstje om een keer te doen. Het stond stiekem al wel op de planning om hier in Canada te ondernemen, maar niet in dit park en niet op dit moment. Maar goed het fijne van in het voorseizoen reizen betekent dat je vrijheid heb en van je plannen kunt afwijken. En dit hebben we dus gedaan, niet dat we dat al hadden besloten op het moment dat we daar waren, dat kwam later pas. In het visit center vertelde ze ons namelijk dat de zogenaamd berg lake trail sneeuwvrij was en heel gaaf was om te doen! In eerste instantie wilde we slechts een klein gedeelte van de trail doen.. maar toen we dit hoorde gingen we twijfelen of we hem toch niet helemaal wilde doen.. De weersvoorspellingen zagen er goed uit voor de komende dagen.. dus ja.. waar gaan we voor kiezen.. mooi weer in Jasper (dat was de volgende plek waar we graag heen wilde) of mooi weer op deze trail? Lastige keuze.. maar ach.. we konden daar sowieso geen kampeerspullen huren dus toch maar verder naar Jasper gereden (dat was hier een uur vandaan). Daar aangekomen moeten we natuurlijk eerst weer op zoek naar het informatie centrum (naat was niet zo blij aangezien dit nummer drie was voor vandaag, mja) Daar aangekomen was er een hele leuke oude man die ons toch wel heel erg enthousiast maaktevoor de berg lake trail en eigenlijk adviseerde om hem toch wel meteen te doen! Oke, keuze werd al makkelijker.. maar goed eerst op zoek naar kampeerspullen om te huren.Een winkel gevonden waar we alle benodigdheden konden huren.. dus wij weer terug naar het informatie centrum om te checken of er nog voldoende beschikbare kampeer plekken waren op de berg.. Waarschijnlijk wel, maar dan moesten we dezelfde nog terug komen naar het informatie centrum van Robson om deze te boeken.. Jep, het verslag klinkt net zo chaotisch als dat die dag was! Oke, een soort van geregeld dus, maar dat betekende wel dat we maar een uur hadden om alle andere dingen te regelen voor onze trip omdat we op tijd weer terug moesten zijn om de reservering te maken. Wij snel weer terug naar de winkel en gezegd dat we inderdaad een tent en matjes willen huren. Slaapzakken verhuren ze niet, dus Naat moest er hier een kopen.. tjah wat heb je dan nog meer nodig (geen idee want dit hebben we nog nooit gedaan, gelukkig hebben de mensen in de winkel ons goed geholpen).. Uiteindelijk liepen we bepakt en bezakt de winkel uit want naast de dingen die we hadden gehuurd moesten we ook nog andere dingen kopen zoals; gasstelletje, pannetje, bekertje, eten en zuiveringstabletten voor water. Dit lijkt allemaal heel leuk en lichtgewicht totdat je terug in de camper je tas gaat inpakken, hier later meer over. Wij snel terug gereden naar het andere informatie centrum; gehaast dus niet meer getankt, gelukkig hebben we het wel gered en stonden we niet ineens stil. Daar aangekomen de reservering gemaakt, een verplichte video gekeken over het gebied en een korte uitleg gehad van de parkwachter. Waarschuwing; er zijn de laatste dagen in het park poema’s en beren gesignaleerd dus opletten.. hmm, nog meer stress voor naatje! Snel naar de camping gereden, gekookt en begonnen met onze tas in te pakken. Pff, dan besef je pas hoeveel spullen je mee moeten nemen voor zo’n drie daagse trip.. niet normaal!Heel veel laagjes, want je wil het niet te warm of te koud hebben.. heel veel eten, want je wil geen honger krijgen genoeg drinken want ja dat schijnt nogal belangrijk te zijn.. je EHBO setje, want ja je weet maar nooit.. opladers voor de telefoon want ja je wil al dit moois wel vast leggen..berenspray en bellen moeten natuurlijk ook niet vergeten worden, want ja je weet nooit wat je tegenkomt.. Voor je het weet zit je tas vol en is die niet meer te tillen, mja dan moet de tent, matjes en slaapzak ook nog mee. Wat een drama, dit gaat zwaar worden, maar gelukkig houden we wel van een uitdaging. Snel slapen.. want morgen willen we vroeg op pad omdat mensen er gemiddeld 8 tot 10 uur over doen om naar de top te klimmen. Even wat informatie;je stijgt ruim 900 meter in totaal en de afstand is zo’n 21 kilometer!!!

7.30 Staan we dan bepakt en bezakt met onze rugtassen op onze rug, klaar om te beginnen! Ik ga een poging doen om te beschrijven wat wij dachten gedurende deze wandeling;

Kilometer 1: Wat? Nu pas 1 kilometer, hoe gaan we dit in vredesnaam nog 20 kilometer volhouden?? Dit gaat ons niet lukken..

Kilometer 2: Ik denk dat ik in het ritme begin te komen.. zo kan ik het nog wel even volhouden..

Kilometer 3: We klappen in onze handen, naat fluit veel.. want ja we zijn toch wel heel erg alleen op dit pad..hmm hoop dat we niks tegen komen

Kilometer 4: Ze zeiden toch dat het eerste gedeelte van de trail vlak was, wat een leugenaars, dit is NIET vlak!

Kilometer 5: Ja, we moeten nu snel het eerste meer gaan zien..

Kilometer 6: Bijna bij de eerste campground want die is op zeven kilometer.. dan gaan we stoppen.. damm wat duurt die kilometer lang!!

Kilometer 7: Jaaaaaa eerste campground gehaald.. we zitten nu op een derde.. dit ging toch wel redelijk.. even wat eten en drinken en we kunnen er weer tegen aan.

Kilometer 8: Eindelijk uit de bossen en op een mooi vlakte!! We gaan lekker zo!!

Kilometer 9: We gaan even wisselen van tas.. wat een opluchting Naat haar tas weegt de helft.. ik loop op veertjes.. wat een makkie zo..

Kilometer 10: Verdorie weer omhoog.. dit is echt zwaar.. en dit is nog het ‘gemakkelijke’ deel van de trail… wat staat ons nog te wachten.. hmm.. hup en door!

Kilometer 11: Yeaah tweede campground.. we zijn over de helft.. eten en drinken en gaan!

Kilometer 12: Dit gaat goed.. dit was toch het zware deel van de trail.. dit is een makkie, zo redden we het wel..

Kilometer 13: Aaaaaaah wat is dit vermoeiend… ik kan niet meer..

Kilometer 14: Klappen en fluiten doen we niet meer.. serieus als er een beer komt; het maakt me niet uit.. ben te moe om het gevecht aan te gaan.. dan eet die me maar op J

Kilometer 15: Haat stijgen!! Schelden en vloeken heeft geen zin.. kost teveel energie.. gewoon doorgaan.. erg stilletjes en langzaam gaan we verder omhoog

Kilometer 16: Waar is die verdomde campground nou… moet stoppen.. moet makkelijker worden..kan niet meer..

Kilometer 17: Yess eindelijk een vlak stuk.. wat een verademing..

Kilometer 18; Optie om naar waterval te gaan.. dat betekent alleen een extra kilometer..hmm.. nee bedankt we gaan verder.

Kilometer 19: Nog maar drie.. maar wat ben ik er klaar mee!! Wil niet meer.. alles doet pijn.. tas is veel te zwaar..

Kilometer 20: Kom op, we zijn er bijna.. moet doorgaan.. duurt lang..

Kilometer 21: Jaaaaaaa we zijn er eindelijk!!!!!!

Even een korte samenvatting van deze dag… het was ongelofelijk zwaar en vermoeiend.. het is echt niet uit te leggen hoeveel zwaarder een wandeling is met zo’n enorme tas op je rug. Maar wat een ervaring en wat een ontzettende mooie natuur! Dit heb ik natuurlijk al heel vaak geschreven, dus het begin misschien een beetje afgezaagd te worden! Maar we zijn steeds opnieuw verrast door de overweldigende natuur hier. We liepen als het waren om de berg heen naar de andere kant.. dus steeds een andere omgeving met hierbij een ander spectaculair uitzicht. Wat voel je je als mens dan klein tussen deze grote en hoge bergen! Het laatste gedeelte ben je zo dichtbij de berg, maar toch ook zo ver weg.. wat was dit indrukwekkend om te ervaren, alsof je onderdeel ben van de natuur! Dit klinkt lekker zweverig, maar het was echt mooi.. het heeft echt indruk gemaakt! En dan kom je aan bij de kampeerplekken.. de meeste plekkn liggen allemaal in het bos..hmm. We lopen een stukje verder en komen aan bij een houten vlonder met uitzicht op het meer en de enorme berg..raar dat niemand hier nog staat, dit perfecte plekje is voor ons!!Totdat we natuurlijk de tent gaan opzetten.. dan komen we erachter waarom mensen hier niet staan.. een houten vlonder is natuurlijk geen ideale plek om je tentje op te zetten.. is best moeilijk te monteren.. Maar met heel wat stenen, een houten balken en ruim een uur verder is het ons dan toch gelukt, de tent staat en op wat voor een plek!!! Wooow!! Wat een waanzinnige plek!! Oh, had ik jullie al verteld dat we de tocht in acht uur hebben gelopen! Wat een prestatie he voor een stelletje onervaren hikers!! Nadat de tent stond hebben we wat eten (lekker hoor dat astronauten eten, haha) en een bakkie gemaakt.. maar in de bergen koelt het snel af dus daarna moet je snel je tentje in en in je slaapzak gaan liggen voordat je bevriest.. maar na zo’n intensieve wandeling is het echt niet zo erg om vroeg naar bed te gaan! Moet zeggen dat we redelijk goed hebben geslapen die nacht, het was gelukkig redelijk windstil en hebben ook geen beren of poema’s gehoord, dus dat was fijn! En dan wordt je wakker de volgende dag, tentje open en dan met dat uitzicht! Waanzinnig, dat zijn echt wel kippenvel en geluk momentjes!!! Hoe bijzonder om op die plek wakker te mogen worden, dit was het echt allemaal waard!! Meer dan dat zelfs, echt zo gaaf! In de omgeving op de berg kon je ook nog verschillende wandelingen doen.. maar de hike van de dag ervoor had er toch wel behoorlijk ingehakt..dus wilde een redelijk gemakkelijke wandeling doen.. maar wat bleek die waren er niet!! Dus we eindigde bij een wandeling bovenop de berg waar we uitzicht hadden op het hele gebied, waanzinnig, maar stijl!!!! Dat was denk ook 900 meter omhoog, maar ach.. we hadden een goede warming up gedaan de dag ervoor J Ruim drie uur weg geweest omdat we toch hadden besloten om niet meer verder te wandelen, vonden we toch niet zo verstandig.. dus terug naar de tent en daar lekker in het zonnetje gelegen!! Heerlijk!! Eten koken, korte wandeling bij het meer gemaakt en lekker op tijd naar bedje gegaan. De derde dag was het tijd om deze plek te verlaten en weer terug te lopen!! Veel hoef ik er vast niet over te zeggen, want jullie begrijpen vast wel dat dit slopend was. Maar met kapotte hielen, blaren op elke teen, stijve rug, blauwe heupen en beursen schouders kunnen we wel vertellen ondanks dit alles was dit een ervaring om niet te vergeten en dit hadden we echt niet willen missen! Terug bij het informatie centrum konden we met trots kijken naar de berg waar wij de achterkant van hadden gezien! Wat een ongelofelijke drie dagen waren dit!! Nadat we een happie en drankie hadden gedaan in het cafeetje zijn we weer terug gereden naar Jasper.. En alsof we nog niet genoeg moois hadden gezien.. zagen we ineens allemaal auto’s langs de kant van de weg staan omdat er een grizzly beer paardenbloemen aan het eten was!! Bijzonder!!! Op de camping kijkt Naat uit het raam staat er op nog geen twee meter afstand van onze camper een hert lekker gras te eten.. wat een wildlife hier en wat een topdag!!

Foto’s

10 Reacties

  1. Cathy:
    9 juni 2018
    Hoi oma!!! Leuk dat je ons zo aan het volgen ben.. nog leuker om je berichtje dan te lezen, maar het is je nu gelukt. Je telefoontje doet het denk ik nog niet hé, heb je nog geprobeerd te bellen maar lukte niet!! Leuke vakantie gehad??? Tot snel! Dikke kus van ons. PS; de sloffen zijn heerlijk hier nemen , maar slijten wel snel ;) xx
  2. Tineke Schaaders.:
    9 juni 2018
    Petje af hoor voor jullie. Wat een doorzettingsvermogen. Maar wat een waanzinnig mooie natuur. Ik snap jullie enthousiasme wel, als ik naar de foto's kijk.
    Geniet nog maar van alles, voor dat je het weet ben je weer thuis. Xxxxxxx
  3. Marjo Eikmann:
    9 juni 2018
    Wat een mooi avontuur weer. Sommige plekjes herkennen wij wel. Weer prachtige foto's. Die Naat met haar angst voor wildlife. Behalve dan voor de eekhoorntjes zeker. Maar ik zou die beer ook liever vanuit de auto zien ipv midden op he pad
  4. Jeanette:
    10 juni 2018
    Wauw, respect hoor meiden. Echt heel knap!!!
    Wij genieten echt met volle teugen en kunnen ons alles weer voor de geest
    halen, zo leuk! Geniet van de Icefields, en neem elke stop mee daar want is echt
    prachtig. Heel veel plezier en Naat die beren zijn echt wel mensen gewend hoor en
    zijn banger voor jou :-)
  5. Kaatje:
    10 juni 2018
    Nu begrijp ik waarom jullie zo bepakt en gezakt zijn. Wat een avontuur weer. En wat een prestatie. Zonder bepakking is het al een hele inspanning. Maar jullie hebben het topje bereikt. Wat een waanzinnig mooi landschap en dan daar zo in je tentje wakker te worden. Echt 😍.
  6. Hellen:
    10 juni 2018
    wow, wat zijn jullie een bikkels met al die km's... knapperts!! knuffel
  7. Miranda:
    10 juni 2018
    Wat super gaaf wat jullie allemaal meemaken daar!
  8. Linda van Bethlehem:
    10 juni 2018
    Wat leuk om weer te lezen en wat ziet het er schitterend uit!
  9. Demi:
    10 juni 2018
    Jeetje wat een gaaf verhaal weer om te lezen, en wat een super mooie fotos zeg. Ik sla het ontbijt met wortel toch even over, die geef ik aan de konijntjes 😜. En respect dat jullie zo lang gelopen hebben, het zal wel heel zwaar zijn geweest. Heel veel plezier en geniet er van! Liefs Demi
  10. Marijke:
    11 juni 2018
    Hi ladies, wauw!
    Dat jullie al die mooie plekken zien is fantastisch en daarnaast de berg op om te kamperen geeft zeker een apart gevoel:-)💚, naast alle mooie dingen die jullie al hebben beleefd in korte tijd. Dit zijn allemaal kadootjes, fijn om te horen 👍🏻👌
    Geniet van het moment en bedankt voor al jullie mooie en spannende verhalen met prachtige foto's erbij😚liefs en brassas, Marijke💋