Zonnige dagen en heel veel wandelingen!

Lieve allemaal,

Hier zijn we dan weer.. Het is een hele lange tijd geleden.. dus het is een giga verslag geworden, dus ga er lekker voor zitten! We waren de laatste keer geëindigd in Banff in een cafeetje waar we voor het laatst het verslag online hebben gezet. Na deze heerlijke regenachtige dag in het centrum te hebben doorgebracht zijn we naar een camping gereden. De zogenaamde two jack lake campground.. Van te voren wisten we dat we weinig kans hadden om daar te kunnen staan aangezien deze plek erg populair is. Maar goed, om weer op dezelfde camping te staan als helemaal in het begin van onze reis zagen we ook niet zo zitten.. dus ach we kijken wel even. Onderweg naar deze camping zagen we opnieuw als eerste een beer langs de kant van de weg staan eten; een grizzly beer dit keer! De stand staat nu op zeven zwarte beren en twee grizzly beren. Helaas was het precies in een bocht dus konden niet te lang blijven staan.. maar wat blijft het gaaf om deze beesten zo te zien! Het ziet er zo relaxed uit dat je echt niet snapt dat ze überhaupt gevaarlijk kunnen zijn, maar we zijn verstandig geweest en zijn niet uit de auto gestapt (was ook echt heel dichtbij, dus was ook niet nodig!). Komen we aan bij de camping staat er op de borden VOL! Helaas... maar dan wuift er een man heel enthousiast naar ons, er had net iemand geannuleerd dus was er toch nog een plekje vrij voor ons! Wohoo wij blij.. de man vroeg wel met een grote grijns op zijn gezicht of we aub het bruidspaar niet wilde aanrijden! Dit zegt misschien wel genoeg over de plek waar we aan stonden aangezien deze mensen hier wilde trouwen. De plek op zich was niet heel bijzonder.. maar het meer wat op twee minuten afstand was, was echt waanzinnig mooi. Het scheelde ook wel dat de lucht helemaal open brak en we ineens in de zon liepen! Wat een geluk en wat een fijne plek!! De dag erna waren we weer lekker op tijd wakker en omdat het zou regenen hadden we niet heel veel plannen behalve de ice field parkway rijden.. Maar goed.. niks is zo veranderlijk als het weer hier.. want het was droog!! Dus we hebben lekker ontbeten, spullen gepakt en zijn naar de hotspring hier gereden. Heerlijk warm, lekker rustig en mooi uitzicht over de bergen echt even genieten. Maar na een uurtje vonden we het wel weer genoeg geweest en zijn we maar weer naar het stadje gereden. Daar aangekomen gaat de zon gewoon schijnen, wat? Het zou de hele dag regenen!! Oke, hier moeten we echt even van gaan genieten. De dag ervoor hadden we al een leuke restaurantje gezien waar je kon kaasfonduen maar hadden die toen overgeslagen. Maar nadat we hier vandaag opnieuw voorbij liepen konden we het niet nog een keer weerstaan. Dus hier zijn we lekker neer geploft in het zonnetje op het terras en hebben de kaasfondue besteld! Jammie, genieten!! Hierna nog even wat winkeltjes in geweest en daarna weer richting Lake Louise gereden. Even snel gekeken bij het meer en daarna weer verder gereden.. van de week komen we hier nog terug om wat wandelingen te maken. We zijn weer de ice field park way op geschoten en hebben halverwege een camping opgezocht om de dag erna het laatste stuk naar Jasper te rijden, want daar is het dan hopelijk mooi weer! We zijn gestopt op Jonas campground, een iet wat saaie camping. We hebben tot 24.00 ge jatzeet en daarna het glas geheft. Onze lieve Cathy is jarig en dat moet gevierd worden. Altijd een bijzonder moment om dit met elkaar te vieren in zo`n prachtig land. Gewoon heel simpel in de camper met een paar cadeautjes en wat slingers. Meer heeft Keet zeker niet nodig. De volgende dag nog een uurtje gereden naar Jasper, waar we de weg al aardig goed weten te vinden ondertussen. Hier de familie ff gebeld en geappt , we doen dit vaak ff bij het informatie centrum ( gratis wifi ) er wordt dan door Keet gelijk een beetje misbruik van gemaakt. FOLDERSSSSS en info opvragen. Het zou in de middag opklaren en hadden besloten om met de gondel naar de top te gaan. Dit was echt een goed besluit, want daar brak de zon door en hadden we een hele zonnige verjaardag boven op het dak van de wereld. Wat wil je dan nog meer. Met een grijns van oor tot oor hebben we daar een heerlijke wandeling gemaakt en zijn neergeploft in het gras. Wat is het hier mooi, volledig omringd met besneeuwde berg toppen die je bijna kan aanraken. Het idee dat je vanuit de lucht ben gevallen en midden in zoveel bergen ben geland, wat bizar. Waar je ook keek, overal waren bergen en alles was even mooi. Ook maakte het zo bijzonder dat we op het landschap beneden neerkeken, waar we vorige week nog hadden gefietst. Je zag daar weer de meren die we herkende, met als toetje onze grootste vriend van de Rocky……mount Robson waar we vorige week een meerdaagse wandeling omheen hadden gemaakt. De vrouw bij de gondel gaf aan dat het wel uniek was om deze berg vandaag zo helder te zien. We hadden beide moeite om weer naar beneden te moeten gaan. Een plek zo mooi als dit, daar wil je wel eeuwig blijven. Maar helaas …….. rond 19.00 de gondel terug genomen , want ik had Keet belooft om lekker uit eten te gaan. Had een leuk restaurantje gezien, waar we ondertussen al paar keer zijn langs gereden. Zag er aan de buiten kant zo mooi uit en langs een rivier. Dussss met onze berg schoenen nog aan en bezweten opgewonden hoofdjes stappen we een heel luxe tent binnen. Op het bord stond gourmet, nou daar hadden wij wel trek in . Helaas betekent gourmet hier heel iets anders dan bij ons. Op de kaart stonden hele luxe gerechten, gierend van het lachen hebben we lekkere culinaire hoogstandjes op. En een overheerlijk toetje na. Achter ons zat een wat ouder gezelschap uit Canada met vrienden die waren overgekomen vanuit USA. Deze Canadese vrouw was geboren in Nederland en woonde al een lange poos hier. Ze kon ons gesprek een beetje volgen en raakte aan de praat. Ze hadden er voor gezorgd dat er op het toetjes bord van Keet Happy Birthday in chocolade letters was geschreven. Wat een leuke lieve mensen. Helaas ging een ieder weer zijn eigen weg. We zijn onze geliefde Icefield parkway weer opgedoken en gereden naar een ietwat drukke Honneymoon campground, daar na een geweldige leuke bijzondere dag in de kooi gesprongen om een tukkie te gaan doen. Vanmorgen hadden we moeite om wakker te worden, de vermoeidheid begint er soms toch wel een beetje in te hakken. Maar als je dan eenmaal de gordijnen open doet en de zon ziet schijnen ben je dit al heel snel vergeten. Omdat we gisteren een stuk minder ver hadden gereden dan we in eerste instantie wilde moesten we vanmorgen nog een uurtje rijden voordat we aankwamen bij onze eerste wandeling. Nadat we de ice field parkway hebben gereden met regen, bewolking en donkere luchten hebben we hem nu eindelijk kunnen zien met een strak blauwe lucht en een zonnetje, en we kunnen met zekerheid zeggen zo vinden we hem het mooist! De eerste wandeling was de zogenaamde Wilcox pass! We hadden onze stappers weer aan getrokken en echt belachelijk veel laagjes kleding over elkaar heen, omdat we bij zoveel gletsers zouden gaan wandelen dus moest het wel koud zijn (paar dagen geleden was het echt bizar koud hier). We wisten wel dat er een zonnetje zou komen, maar dat we na tien minuten minstens vier lagen kleding uit konden trekken en een uur later in onze korte broek liepen hadden we niet verwacht. De eerste kilometer loop je door het bos (dit is bijna met alle wandelingen zo) maar daarna loop je eigenlijk over hele open uitgestrekte weides met daarnaast uitzicht op de Althabasca gletsjer en heel veel andere mooie hoge bergen! Tijdens zoveel wandelingen die we hier doen zien we nog zoveel sneeuw liggen, echt bijna elke wandeling komen we dit wel tegen. Gelukkig zijn de paden redelijk begaanbaar, alhoewel ze soms nog steeds niet worden aangeraden omdat het nog te slecht zou zijn en soms zelfs gevaarlijk. Maar deze wandeling was echt prima te doen, en wij vinden de sneeuw echt fantastisch dus wij zijn blij dat er soms nog hier en daar nog wat ligt. Eenmaal bij de top heb je opnieuw een waanzinnig mooi uitzicht. Maar goed, met deze wandeling heb je eigenlijk continu mooi uitzicht. Het verschil is, dat we bij de top altijd stoppen, wat eten en drinken echt even gaan relaxen. Op deze plek was dat echt waanzinnig omdat we hier gewoon in het warme zonnetje zaten en in het gras even konden liggen! Ultiem genieten dit! Maar uiteindelijk moet je toch weer terug.. dus opnieuw met veel tegenzin hebben we deze mooie plek verlaten. Eenmaal bij de camper hadden we besloten om hier op de camping te gaan staan, zodat we vanavond niet zoveel meer hoefde te rijden en nog een andere wandeling in de buurt hier konden doen. Jep, nog een wandeling, want een wandeling van 14 km is voor ons niet genoeg  haha! Eerst even een korte rustpauze genomen, de camping geregeld en naar de volgende wandeling gereden. Deze was gelukkig iets minder stijl en iets minder lang!! We liepen eigenlijk redelijk gemakkelijk naar boven en wat een uitzicht weer! Ik heb gewoon geen woorden meer om te omschrijven wat wij hier elke dag zien! Naat zei vandaag tegen me; ik ben hier elke dag jarig want elke dag krijg ik cadeautjes die ik mag uitpakken en zo ontzettend mooi zijn! En ik denk dat ze gelijk heeft, want wat hebben we een geluk dat we hier zo lang kunnen zijn en genieten van deze mooie natuur! Op de terugweg van deze wandeling hadden we wel weer de schrik van ons leven. Ik zei nog tegen Naat; jeetje we hebben vandaag nog helemaal geen wildlife gezien. Tien minuten later loop ik voorop zie ik ineens een beest voor me. In eerste instantie dacht ik een hond (die zie je hier ontzettend veel) maar daar loopt meestal een baasje bij.. oke geen hond.. een wolf.. hmm daar was die wel te klein voor.. geen idee wat het was.. maar het liep ineens op ons pad en keek ons recht in ons gezicht aan! DOODENG!! Naat wilde al wegrennen, maar ik had uit mijn FOLDERS geleerd dit absoluut niet te moeten doen! Dus ik liep langzaam achteruit en zei tegen naat dat zei dit ook moest doen en hem aan moest blijven kijken. Naat deed dit, maar struikelde natuurlijk weer over een kei.. maar hierna werd ze gelukkig ook wat meer alert en stond ze klaar met de berenspray in haar handen! Dit was niet nodig want het beest bleef even staan en liep daarna weer de bosjes in. Maar ja, wij moesten datzelfde stuk nog voorbij. We hebben even gewacht totdat het stel dat achter ons liep ook die kant op ging zodat wij hier achteraan konden Helden dat we zijn, haha!! Na deze twee wandelingen en in totaal 25 km te hebben gewandeld vonden we het wel prima en zijn we naar onze campingplek gereden. We hebben een biertje genomen en nog even in het zonnetje kunnen zitten. Dit hebben we helaas tot acht uur kunnen doen, want hierna werden we echt levend opgegeten door de muggen, dus zijn we onze camper ingevlucht! We zitten nu nog in Jasper nationaal park (echt bij de grens) en hier geld een kampvuurverbod, dus helaas we kunnen ze ook niet wegroken! Morgen beter want dan zijn we weer in Banff nationaal park en daar geld dit verbod niet! Vanmorgen weer redelijk vroeg opgestaan want er stond weer genoeg op het programma  We zijn de dag begonnen met een stukje te rijden, je denkt dat je hier lekker door kan rijden omdat er geen files zijn.. maar dan heb je wel weer een ander probleem.. enorme keien op de weg die weg moeten worden gehaald.. en dat duurt dan gewoon een kwartier.. Ach, gelukkig had Naat de wortels als ontbijt alweer klaar gelegd. Onze eerste stop was Peyto Lake… wat een verschrikking was dit!! De plek was mooi, maar door alle toeristen die op datzelfde punt stonden te kijken was het echt veel te druk. We wisten niet hoe snel we daar weer weg moesten, bah dat haalt echt de schoonheid weg van iets wat zo mooi kan zijn! We kunnen echt merken dat het drukker begint te worden hier. Wij zijn zo ontzettend blij dat we in het voorseizoen zitten hier, want in de zomer zouden wij hier absoluut niet willen zijn. We vinden het nu soms al veel te druk, zeker bij de korte wandelingen en uitzichtpunten wordt je overladen met toeristen! Een kwartiertje later reden we gelukkig alweer weg. Dus dan maar hup op weg naar de lange wandelingen, dit keer was het Helen Lake, deze was aangeraden door het informatie centrum.. dus we dachten laten we die dan maar doen. In plaats van 500 auto’s op een parkeerplek stonden er nu maar tien.. stukken beter!!! Totdat we de wandeling begonnen.. want zoals bij de meeste wandelingen hier loop je dus door een bos! Hmm.. en met al dat wildlife hier, zijn we toch wat gelukkiger als er wat mensen op het pad lopen. Ja, het mogen er niet teveel zijn maar zeker ook niet te weinig, lekker veeleisend zijn we he! De eerste vier kilometer loop je dus door een bos heen, lekker veel stijgen pff! De bomen hebben al heel lang onze interesses niet meer, dus we vonden dit eigenlijk helemaal geen leuke wandeling om te doen. Waren we dan na gisteren misschien toch teveel verwend of zien we gewoon teveel mooie dingen in een te korte tijd dat het allemaal wat minder indruk maakt. Toch maar doorlopen, want ja terug gaan we ook niet doen!! Eindelijk kom je dan bij een wat meer open vlakte, we lopen als het ware om de berg heen en zijn boven de boomgrens. Een mooi uitzicht op de bergformaties die we daar kunnen zien. We lopen een stuk verder en moeten een rivier oversteken.. hmm dit was een behoorlijke rivier, dus dit was wel spannend te noemen.. Maar gelukkig waren er mensen voor ons en met wat hulp is het ons dan toch gelukt. Na zeven kilometer vonden we het wel tijd worden om het meer te zien.. maar we moesten nog even geduld hebben. Niks kon ons voorbereiden op wat we hierna zouden zien.. een enorme vallei met overal om je heen sneeuw en besneeuwde bergen!! Het contrast kon gewoon niet groter zijn!! Eerst in een bos, daarna open vlakte, bergen om je heen, rivieren, modderige stukken, warm weer en dan ineens vanuit het niets zo ontzettend veel sneeuw. We zagen de voetstappen door de sneeuw, anders hadden we het nooit aangedurfd. Op sommige stukken zakte je tot ver boven je knieën in de sneeuw!! Het was maar goed dat we een korte broek aan hadden, want anders waren we zeiknat en koud geweest!! Dit alleen was al een hele belevenis en waanzinnig mooi om te zien.. Maar toen we eindelijk bij het meer aankwamen was dit toch wel echt een toetje. Het meer lag midden tussen al die sneeuw en besneeuwde bergen en was gewoon nog bevroren!! Bizar om te zien, maar o zo mooi! En wat ontzettend gaaf dat wij hier gewoon in ons topje en korte broek boven op de berg van konden genieten!! We hebben hier echt genoten!! Zo blij met het mooie weer!! Hierna zijn we op ons gemakkie terug gelopen. Naast een kikker en heel veel eekhoorns zijn we geen ander wildlife tegen gekomen.. fiew!! We zijn meteen doorgereden naar de camping. Hier hebben we een mooie plek gevonden, waar we heerlijk nog een paar uurtjes hebben kunnen genieten van de zon! Vandaag moesten we echt even een rust dagje inplannen.. want met een gemiddelde van 21 km per dag lopen merken we toch wel dat dit iets teveel van het goede is. Maar goed.. wij zijn ook niet bepaald het type mensen dat gaat zitten niks doen.. zeker niet met mooi weer! We hadden een goede tussen weg gekozen.. de gondel nemen naar boven bij Lake Louise. Voordat we daar heen zijn gaan, hebben we wel een nog mooier plekje op dezelfde camping opgezocht en gereserveerd voor de komende nacht!(dit was een plekje, aan de rivier met uitzicht op de bergen en lekker privé) Oke, even snel naar het dorpje wat boodschappen inslaan (zonder wc papier kan echt niet) en heel even wat dingen opgezocht en daarna al snel richting de gondel gereden. Hier aangekomen, was het lekker rustig, parkeren bij de ingang was geen probleem en er stond geen rij. Je kon bij deze gondel kiezen tussen een gesloten en open gondel.. wij kozen natuurlijk voor de open variant, dit is eigenlijk een ouderwetse skilift en met dit weer was dat echt heerlijk!! Voordat we instapte werd er nog even vermeld dat we goed moesten opletten want er was een grizzly gespot net onder de lift. En ja hoor, een paar minuten in de lift en wij zagen hem ook lopen!! Nummertje 10!! We zijn uitgestapt en hier hadden we een mooi uitzicht op lake louise en de omliggende bergen! We zijn richting het wild life center hier gelopen, deze zat boven op de berg en dit was echt super gaaf!! In dit centrum waren alle beesten opgezet, dan zie je pas echt hoe groot en mooi al die beesten zijn die je vaak langs de weg ziet of op het pad!! We moesten natuurlijk ook weten wat wij onderweg waren tegengekomen. Dus met de slechte foto (draag altijd me camera bij me, behalve die wandeling natuurlijk!) liepen we naar de parkwachter toe met de vraag wat dit nou was. Hij dacht dat dit een coyote was!!! Bizar toch. Nog even daar rondgelopen en al snel naar het restaurantje daarboven gegaan. Hier hebben we heerlijk in het zonnetje met een waanzinnig mooi uitzicht een kaasfondue besteld, dit was echt even een geniet momentje!! Nadat we ons buikje vol hadden gegeten hebben we nog een wandeling gedaan. Gelukkig waren er twee dicht dus konden we maar één korte wandeling lopen en ons lichaam echt even rust gunnen! Hier had je een nog mooier uitzicht op het meer en de omliggende bergen! We hebben de gondel weer naar beneden genomen, helaas dit keer geen beren gezien! Eenmaal beneden zijn we meteen terug naar onze camping gereden.. om nog even lekker te genieten van ons mooie plekje bij de rivier! En dat hebben we gedaan.. we hebben vanaf vier uur lekker aan de rivier gezeten/ gelegen, heerlijk in het zonnetje. Wat een waanzinnige plek om even bij te komen van de afgelopen dagen. De camping is echt een natuur camping dus geen faciliteiten. Dit heeft echt onze voorkeur, want hier sta je gewoon midden in de natuur! Maar dat betekent wel dat je niet kunt douchen en met dit warme weer en al die wandelingen is dit echt even nodig. Babydoekjes helpen nu echt niet meer.. en zoals Naat altijd zegt in ons haar kun je wel een paar frikandellen bakken.. Je snapt dus wel hoe lekker schoon wij ons hier voelen! Dus het was de hoogste tijd om even lekker te poedelen.. dit hebben we dan ook als echte globetrotters in de ijskoude rivier gedaan. Ook hebben we wat onderbroeken en broeken in de rivier gewassen.. tjah wat kunnen we zeggen.. onze hygiene regels schelen hier nogal met thuis :) want wij voelen ons nu echt schoon, haha! Het is nu acht uur in de avond en zit nog steeds in de zon met me bikini aan.. het enige nadeel zijn nu de muggen! Tjah mosquito campground… we hadden het kunnen weten! Snel kampvuurtje aangooien! Hier Naatje weer, Keet is druk bezig met het regelen om de fietsen die we hier hebben gekocht terug naar Nederland te krijgen. Hoor een hoop getier aan de andere kant van de tafel. Nog ff spannend. Gisteren ( woensdag 20 juni ) stond er natuurlijk weer wat op de planning, namelijk twee trails de Eiffel trail en de Consolation trail. Beide liggen bij het mooie Moraine lake. We konden weer ruim 20 km aftikken. We hadden die ochtend de wekker om 5.45 gezet en wilde om 6.00 weg rijden richting Moraine Lake. We kregen van de week in het informatie centrum te horen dat de weg om 7.30 al was afgesloten i.v.m. drukte. Nou dat wilde wij natuurlijk voor zijn. We kropen met slaperige hoofdjes in ons pyjama achter het stuur. Gelukkig konden we door rijden en hebben we op het pakeer plaats een ontbijtje genuttigd en omgekleed. Met volle moed gingen we weer de paden op. Gisteren had Keet een boek gekocht (bear attacks )nou ik kan je vertellen, dan loop je toch niet meer zo op je gemak. Gelukkig zagen we voor ons een paar mensen lopen en met een stieren gang ging ik achter ze aan . Keet is meer een middag wandelaar, dus was echt niet blij met dat sprintje. Gelukkig konden we aanklampen. Uiteindelijk hebben we constant met onze Japanse vrienden deze wandeling gelopen. Ook hier weer zo veel verschillende landschappen gezien in 1 wandeling. Het eerste stuk was er stijl en daarna weer wat vlakker. We hadden constant uitzicht op de 10 besneeuwde berg pieken die door de kleine lawines een hoop herrie kunnen maken. Aangekomen bij Eiffel lake, leek deze nog een klein beetje bevroren te zijn. Het was weer een soort spiegel waar je in keek, zo ontzettend helder dat je de bergen toppen in het meer zag weer spiegelen. Onder het genot van een broodje en paar slokken water, mochten we deze mooie plek op aarde een tijdje aanschouwen. Het klinkt raar, maar ik zou deze bergen willen omhelzen van geluk en mee naar huis willen nemen. Helaas we moesten terug. Ik had op de heen weg al wat leuke ski afdalingen gezien, dus tussen door zijn we ook nog ff op onze billen en in korte hoezen als twee gelukkige mensjes de helling afgegaan. Ook deze was weer om in te lijsten. Beneden aangekomen, snel ff wat gedronken andere stappers aan en de volgende tocht. Deze was maar 2.9 km heen en 2.9 km weer terug. Met dit warme weer hakt dit er toch wel in. Deze wandeling was anders dan anders, meer over rots blokken heen klauteren. Leuk om gezien te hebben, maar deze verdiende geen lijstje. Daarna weer terug gereden naar onze mooie camping . Daar genoten van het zonnetje. De vermoeidheid sloopt er nu echt wel in. Keet houdt alles bij en vertelde dat we tot nu toe 525 km hebben gewandeld. PUFFFFFFFF We zijn bezig met onze laatste week en ik loop al paar dagen met raar gevoel. Gevoel dat je naar huis wil om bepaalde mensen weer te zien, spreken en een lekkere knuffel wil geven, maar ook een gevoel dat je aan zo iets moois, dat daar nooit meer een end aan zou komen. 1 ding weten we zeker, wij zijn nog lang niet klaar met dit mooie land en willen graag terug komen. Oke, weer tot de orde van vandaag ( donderdag 21 juni )Voor de laatste ochtend kijken we vanuit onze luie stoel met een mok warme chocolade melk over de rivier en naar de besneeuwde berg toppen. Ze staan nog lekker in de zon. Het weer gaat vanmiddag omslaan. We rijden weg van Mosquito campgrond , waar we uiteindelijk 3 nachten hebben gestaan. We rijden nog ff naar het centrum van Lake louise, waar Keet fiets dozen heeft gescoord. Ben benieuwd of ze erin passen. Daar nog ff een bakkie koffie gedaan en me lieve moedertje gebeld. Och mensje zou zo blij zijn als we weer thuis zijn, zit echt de dagen af te tellen. We zijn door gereden naar Banff waar we Vermillion lakes op onze bikes hebben gereden. Was alweer een tijd geleden dat we op de fiets hebben gezeten. Snel onze fiets pakjes aan hemppies op en gaan. Gelukkig waren de weergoden nog optimistisch en hebben heerlijk rondje gereden. Daarna richting Canmore gereden, dit is een leuk plaatsje waar we op de heen weg ook doorheen zijn gereden. Hier natuurlijk weer informatie ingewonnen en snel naar Nordic centre. Hier werden in 1988 de Olympische winter spelen ( langlauf ) gehouden. In de zomer maanden wordt dit park als mountain bike park omgetoverd. Hier lekker een patatje gegeten en gewacht tot de weer goden ons een douche zou geven. Nou dat bleef uit en als nog de bikes gepakt en het park verkent. Jemmig wat is het hier groot. Het werd uiteindelijk maar een klein rondje, want het begon nu echt slecht weer te worden. Daarna een camping met een douche gevonden ( 1 week niet gedoucht ) zo goddelijk om dan weer alles te mogen wassen. Tot snel!