Laatste paar dagen!

Lieve allemaal,

Hierbij dan ons laatste verslag voordat het weer tijd is om naar huis te gaan. Vrijdag 22 Juni hadden ze opnieuw heel slecht weer voorspelt, maar omdat dit niet is te voorspellen in de bergen viel het uiteindelijk weer alles mee (gelukkig). We hebben zelfs in de ochtend nog een korte fietstocht van zo’n 12 kilometer kunnen maken. Dit was langs de zogenaamde Bow Valley rivier. Dit was echt een hele leuke tocht om te fietsen, je fietst eigenlijk continu de langs de rivier met steeds uitzicht op de omliggende bergen. En wat ook niet heel onbelangrijk is was dat dit op een verharde weg was, dit was echt een hele verademing kan ik je vertellen. Ook de stijgingen en dalingen waren prima te doen, dus al met al een hele relaxte fietstocht zonder schelden en tieren J Nadat we ons even hadden opgefrist en omgekleed na deze tocht zijn we nog even het centrum in geweest. We hebben lekker een bakkie gedaan, ons verslag erop gezet en natuurlijk nog even wat gewinkeld in het centrum. Naat wordt ondertussen wel gek, want met al die slechte dagen wordt er echt teveel gewinkeld. Naast de informatie centrums vind ik de giftshops ook erg leuk, dus arme Naatje die steeds wordt meegesleurd, ze heeft het soms best zwaar! Maar nadat we alle winkeltjes hadden gehad (het ondertussen lekker aan het regenen was) onze vaste rituelen (boodschappen, pot legen, water bijvullen) hebben gedaan zijn we toch maar richting Kananaskis gereden. Dit schijnt een heel mooi gebied te zijn. Dit hebben we alleen niet gezien want het was zwaar bewolkt, donker en regenachtig weer! Onderweg zagen we een bord staan met daarop wild life danger: HIGH! Dit bord hadden wij op heden nog nergens eerder gezien, dus wij vonden het wat vreemd. Ik kon me ook niet voorstellen dat we enig wild life zouden gaan zien met deze regen, maar goed je weet maar nooit. Uiteindelijk komen we aan bij onze campingplek rond zeven uur, raken we aan de praat met de camping eigenaren (beiden hadden een berenspray aan hun riem hang, hmm vreemd zo voor je tent maar oke) vertelde ze over een campingplek iets verder weg wat echt veel mooier zou zijn. Later raadde ze toch een andere aan omdat als we willen fietsen daar de meeste trails zijn gesloten vanwege de berenactiviteit. Superlief dat ze zo eerlijk hierover waren, want uiteindelijk stonden we inderdaad op een veel mooiere camping. Dus we besluiten weg te rijden van de camping, op nog geen twee minuten rijden zien we ineens een enorme grizzly beer op de weg lopen! Hup, wij weer aan de kant met die kar natuurlijk! Maar deze was anders; heel erg alert, oplettend, beweeglijk, oogde onrustig was veel meer bezig met de omgeving dan met eten, gewoon heel anders. Dus we bleven braaf in de auto zitten (durfde er echt niet uit) Naat met haar voet op het gaspedaal om zo weg te kunnen rijden. Toen we hier even stonden passeerden er nog wat auto’s en je merkte aan de beer dat die dit niet fijn vond. Hij ging op een gegeven moment ook op zijn poten staan!! Man, dan merk je pas hoe groot en indrukwekkend zo’n beest is. Tot deze situatie konden wij ons niet voorstellen dat beren gevaarlijk konden zijn omdat het er zo onschuldig uit zag allemaal, maar vanaf dat moment hebben wij die illusie niet meer, beren kunnen echt heel dreigend overkomen en als mensje ben je dan niks meer!! Een paar tellen later zag Naat nog een beer de weg over rennen, dus wij weer daarheen gereden. Dit was echt een kleintje, waarschijnlijk was die andere beer dus de moeder!! Het kleintje schrok en rende weg (je verwacht echt niet dat een beer zo hard kan rennen). Wat was dit gaaf om zo mee te maken, dit heeft echt een hoop indruk gemaakt!! Maar ook een hoop angst, haha, Naat riep meteen ‘ik ga echt die kar niet meer uit, ik ga hier niet meer wandelen of fietsen’. Haha, maar ik was het hier stiekem wel mee eens! Uiteindelijk inderdaad op een mooie camping beland.
Vandaag werden we wakker, regen, regen en nog eens regen! Helaas nog niks te zien van het mooie landschap. Op naar het visit center; veel wandel en fietspaden gesloten vanwege beren! Veel trails door de bossen, hartstikke leuk, maar dan dus nog enger! Wij gaan hier niet blijven!! Haha!! Dit was echt een hele goede keuze want uiteindelijk zijn we beland in de Nordic Spa van Kananaskis. Dit was een soort sauna complex, maar dan de meest luxe variant die je kunt bedenken. Dit was het eerste weekend dat het complex weer open was na een grote verbouwing, dus je kan voorstellen dat alles mooi en schoon eruit zag! Badslippers, badjas en handdoek waren inbegrepen. Handdoeken lagen overal, dus ook al was die een beetje nat kon je hem alweer omruilen. Er waren föhns, stijltangen, krultangen aanwezig in de omkleedruimte. Het eten was echt culinair te noemen.  En echt werkelijk waar alles was splinternieuw. Wow, wat een waanzinnige plek. Een sauna is altijd een ultiem verwen momentje.. maar ik kan je vertellen als je, je zo ontzettend smerig voelt en je spieren zo uitgeput zijn als bij ons dan is dit nog tien keer zo fijn allemaal!! Wat hebben wij genoten, eindelijk rust, eindelijk even niks doen, eindelijk vakantie J Oh, had ik jullie al verteld dat we onderweg naar dit complex (zo’n 30 minuten van de camping) nog een grizzly beer, drie wolven, een hert en twee kaliboes hebben gezien!!! Ik denk dat we de goede keuze hebben gemaakt, zoveel wildlife vinden wij leuk in de auto maar een stuk minder fijn om in de natuur tegen te komen!! Nadat we ons zelf uit dit paradijs hebben weten te sleuren zijn we nog even in het enige casino van de Rocky Mountains geweest! Leuk, groot helaas niks gewonnen, maar het was een leuke afsluiter van een heerlijke dag.

De dag erna zijn we weer terug gereden richting Canmore. Dit vonden we  een leuk dorpje. Lekker klein,overzichtelijk , zodat we een keertje niet hoefde te verdwalen. Zijn begonnen met een lekker bakkie koffie en daarna heeft Keet haar lieve Omaatje gebeld, die zo enorm meeleeft met de reis. Rond 12.00 zijn we naar een meer gereden ( Quarry Lake) Heel veel lokals vinden dit ook een leuke plek. Grote gezinnen hadden hun hele hebben en houwen meegenomen. Het was een gezellige drukte en we hebben daar ons best vermaakt, met af een toe een duik in het meer en Keet die nu haar beren boek aan het lezen is. Pufff wat een verhalen over beren die mensen hebben aangevallen. Zo ook een verhaal over een beer met een jonkkie die 6 mensen op campground Louise hadden aangevallen. Dit vond plaats in 1995, waar deze mensen uit hun diepe slaap werden verstoord, omdat een flinke grizzly hun tent inkwam. Op deze camping hebben wij dus ook gestaan, maar wisten nog niet van dit verhaal. Wij vonden het al zo overdreven dat de gehele camground omringd was met elektrische hekken. Nu begrijpen we het pas. Zijn diep onder de indruk van dit boek en blij dat we het aan het einde van de vakantie pas hebben gekocht. Rond een uurtje of vijf zijn we terug gereden naar het dorpje, daar de laatste cadeautjes gekocht en uit eten bij een tapas restaurantje. We hadden besloten om te overnachten op het parkeer plaats bij het casino. Dit was wel zo makkelijk. Gratis en dichtbij Galgary, waar we de volgde dag naar toe zouden rijden. Keet had met KLM gecommuniceerd om te vragen om de fietsen mee terug te nemen. Na veel heen en weer geapp, is dit gelukt. We hadden het plan om terug te gaan naar de fietsen winkel waar we de fietsen dragen 6 weken geleden hadden gekocht. Deze mochten ze van ons we hebben, maar als tegen prestatie dan wel onze fietsen uit elkaar halen en in de dozen doen. Zo moeten ze namelijk vervoerd worden in fiets dozen met leeg gelopen banden. Ze vonden het een prima deal en na een half uur zaten we alweer met ingepakte fietsen in de camper. Nog ff snel langs het depot van Cruise Canada om de koffers op te halen en met gierende banden naar een leuke campground in Galgary. Hier nog lekker in het zonnetje bij het zwembad gezeten. Morgen vliegen we om 15.00 plaatselijke tijd naar huis en zijn dan woensdag ochtend in Nederland.  Wij willen iedereen bedanken voor het lezen van onze verhalen. We schreven het met heel veel plezier voor jullie,maar ook zeker voor ons zelf. We hebben zoveel mooie herinneringen, die we echt thuis op ons gemakkie nog een keer willen herbleven.

Dikke knuffel van Keet en Naat.