Revelstroke en het warme osooyes

Hallo lieve volgers,

Hier zijn we dan weer met een volgende update. Dagen vliegen echt voorbij, dit zeggen we thuis al tegen elkaar, maar op vakantie lijkt het nog sneller te gaan.

We zijn nu in het gebied van Revelstroke, een plek waar een hele hoop te zien en te doen is. Maar gelukkig is het hier nu lente (zo voelt het absoluut niet met 25 graden en volle zon) en ligt er op veel plekken nog sneeuw hier, dus dat scheelt een hoop moeilijke keuzes maken, want nog niet alles is open en toegankelijk. Dit gebied bied een hoop mogelijkheden wat mountainbiken betreft, dus dat is echt een walhalla voor ons. Wel zijn we er na nog een dag mountainbiken achter gekomen dat we GEEN blauwe/ moderates tracks meer moeten doen, deze zijn echt veel te zwaar en moeilijk voor ons en zouden in Nederland zeker als ‘moeilijk’ worden bestempeld. Ook iets wat we echt moeten onthouden voor de volgende keer is dat we gaan verdwalen tijdens het fietsen! Dit omdat de bordjes soms moeilijk te spotten zijn of omdat er zoveel verschillende tracks door elkaar heen lopen en dat wij dan niet meer kunnen achterhalen welke wij ook alweer aan het volgen waren. Gelukkig vinden we altijd wel weer de weg terug, maar dit kan soms de nodige frustratie opleveren als we dan weer veel te veel moeten stijgen 😊 Van mezelf wist ik ondertussen wel dat ik geen richtingsgevoel heb, overal kan verdwalen en dat kaart lezen niet mijn sterkste kant is. Maar Naat daarentegen zegt altijd dat zij hier geen last van heeft. Maar lieve mensen; ik kan jullie ervan verzekeren; hier is ze het even kwijt; want na een uitgebreide uitleg van het informatie centrum, een kaart van het gebied in onze handen en google maps aan kunnen wij alsnog verdwalen! We hebben dus verschillende tracks gedaan.. maar in de middag hebben we een ‘groene’ makkelijke trail gevolgd en die was echt gaaf!!! Dit is echt waanzinnig om te doen en ondertussen kunnen we genieten van de mooie omgeving! Na deze tochten waren we echt kapot dus zijn we lekker naar onze camping gegaan. We waren er nu lekker op tijd, dus dat was echt fijn voor de verandering. Gisteren had Naat een foto gemaakt van keutels op het pad waar wij op hadden gelopen, nu we wifi hebben gingen we dus even kijken of dit poep was van een beer, en natuurlijk was dit het geval!! We hebben ‘helaas’ nog geen beren gezien, maar wel de poep van een beer! Naat moet en zal morgen berenspray gaan kopen 😊

Ja, een dag later en we hebben berenspray gekocht! Waarschijnlijk in het duurste winkeltje, want we denken toch wel dat het minder kan kosten dan 40 euro, maar ach veiligheid voor alles he!! Vandaag waren we nog steeds in Reveltroke, dit is echt een supermooi gebied waar wij ons goed kunnen vermaken. Vandaag stond de meadows in the sky highway op het programma, dit is de bekende route in Revelstroke die je graag wil zien vanwege de mooie uitzichtpunten en wandelingen die je onderweg kunt doen. Wij hebben het gedeeltelijk kunnen doen, omdat het grootste gedeelte van de weg nog was afgesloten vanwege de sneeuw. Blijkbaar hadden we zelfs geluk omdat deze voor het eerst na de winter precies vandaag open was gegaan! Langs deze weg hebben we twee mooie wandelingen kunnen doen. Een daarvan was naar de hoogste ski jump van Canada in 1900! Indrukwekkend om te zien hoe verschrikkelijk hoog dit is, we kunnen ons niet voorstellen dat je dan naar beneden durft te springen. De andere route was door het rainforest, dit was eigenlijk gewoon een heerlijk relaxte boswandeling. Nou ja relaxt, ik wordt ondertussen gek van het geklingel van de bellen die Naat allemaal om heeft (hangt aan haar vest en aan haar tas en ze bind ze zelfs aa haar fiets als we gaan mountainbiken!) en ze heeft op internet gelezen dat in je handen klappen ook afschrikt, dus dit hoor je dan ook regelmatig 😊 Na deze wandeling wilde we ook graag nog een stuk fietsen, en dat kon in dit gebied heel goed want je had verschillende paden die zowel gefietst als gewandeld konden worden. Dus die keuze was makkelijk; fietsen! Dit was eigenlijk een hele leuke en ‘makkelijke’ trail, maar Naatje ging iets te snel en viel en kwam hierbij een beetje ongelukkig terecht. Elleboog open, wat blauwe plekken en een beetje stijf maar verder viel het gelukkig mee. Toch zat de schrik er wel even goed in, dus hadden we besloten om terug te keren en het voor vandaag hierbij te laten. Het was al tegen drieen dus zijn we meteen een stuk gaan rijden. Onderweg hebben we nog een paar stops gemaakt om nog even van het zonnetje te genieten. Rond half negen hadden we eindelijk een ‘camping’ (bij de wijnboer op de wijngaard) gevonden, het is long weekend hier dus dat betekent vakantie voor de canadezen en dus de campings vol! Maar goed, we hadden een plekje gevonden en konden lekker gaan slapen.

De dag erna hebben we eigenlijk een heerlijk relaxte dag gehad. We hebben een uurtje gereden en zijn in Osooyes, dit ligt echt heel dicht tegen de Amerikaanse grens aan (dit is het warmste en meest zonnige gebied van Canada) beland. We hebben onderweg nog wat stops gemaakt en echt genoten van de weg naar dit plaatsje toe. Waar we een paar dagen geleden nog door de bergen reden, rijden we nu ineens langs allemaal wijngaarden en mooie meren. Na gisteren hadden we geen zin om weer gedoe te hebben met een kampeerplek te vinden dus zijn we meteen naar haynes point gereden, een geweldige kampeer plek aan het meer! Dit was zo ontzettend mooi en relaxt dat we de camper hebben neergezet en de stoeltjes hebben uitgeklapt en heerlijk in het zonnetje hebben gezeten. We waren hier gewoon al om twee uur in de middag, dus we hadden echt even de tijd om rustig aan te doen. Rond vier uur kreeg Naat het op haar heupen, die moest weer bewegen 😊 tjah... dus maar weer even op de fiets gestapt naar het centrum toe (heuvel op, heuvel af) Uurtje later waren we weer terug en hebben we nog even genoten van onze heerlijke plek. In Canada heb je op elke campeerplek een picknicktafel staan en een plek waar je kampvuurtje kan maken. Hier hebben we vandaag dan eindelijk gebruik van gemaakt. De houtboer kwam langs en daar hebben we voor een paar dollars wat hout van gekocht en een vuurtje van gestookt. Echt ultiem vakantiegevoel dit, echt genieten!

De dag erna wakker geworden op deze mooie plek en lekker relaxt onbeten aan het meer, wat een mooie plek, deze zullen we niet snel vergeten! Maar goed het was weer tijd om verder te gaan. Dus we zijn rustig verder gereden naar het Zuiden, dit was echt een waanzinnig mooie route. Nog even gestopt bij een wijngaard en wat wijntjes geproeft (naatje genipt, want die moest nog een stukje rijden) en daarna weer verder gereden. Op een of andere manier gaan de dagen supersnel voorbij want met je dagelijkse boodschapjes, het legen en vullen van al je tanks en het opzoeken van informatie ben je al bijna een dag aan kwijt. Gelukkig kwamen we rond drie uur aan in Princeton en hebben we vrij gemakkelijk een kampeerplek gevonden. Niet zo mooi als gisteren, maar zeker beter als het uitzicht bij ons in de tuin 😊 We hebben nog even de fietsen gepakt en hebben zo’n 14 km gefietst. Op zich was dit een heerlijk relaxte route, lekker vlak ook, dus konden we ook een beetje om ons heen kijken en genieten van het uitzicht. Totdat we de schrik van ons leven kregen (nee, het was geen beer) en ineens een hert midden op het pad zagen staan. Dan denk je een hert, maar toch was het best even spannend, want er kwamen er nog een aantal achteraan die midden op het pad bleven staan en ons recht aankeken! Echt bizar en totaal niet bang voor ons! Wij durfde er gewoon niet voorbij want het kwam toch best dreigend over die lieve schattige hertjes. Gelukkig gingen ze al snel aan de kant en konden we er voorbij fietsen, maar toch was het even eng. Na twee uur fiesten eindelijk weer bij de camper en lekker kunnen douchen!! (in de camper is dat best een gedoe, dus we doen dan dat het liefst op een camping) Naatje is nu lekker aan het koken, dus gaan we zo lekker eten. Morgen gaan we richting Manning park rijden, maar ook daar schijnt nogal veel dicht te zijn vanwege de smeltende sneeuw en zijn dus veel trails gesloten omdat ze zijn overstroomd. We gaan in elk geval even kijken wat we mee kunnen pakken en anders rijden we lekker verder. Woensdagochtend hebben we de ferry geboekt en gaan we naar Vancouver Island, en de weersvoorspellingen zijn goed, dus we zijn benieuwd!!

Tot snel

Veel liefs van ons