Paradijs op aarde, wat een sprookje

De dag na Naat haar verjaardag zijn we verder gereden naar het Zuiden. Omdat het weer hier zo veranderlijk is veranderen wij ook steeds opnieuw onze plannen. Dus daarom hebben wij die avond besloten om toch eerst naar de ´sounds´ fjorden te gaan en daarna verder naar het Zuiden. De dag erna reden we al vrij snel het dorpje Te Anau in, het laatste dorpje voordat je in het fiord nationaal park komt en dus verder niks meer tegen komt. Hier hebben we even een bakkie gedaan, wat geshopt, een tour geboekt en wat rond gewandeld en daarna weer verder gereden richting het nationaal park zelf.. Onderweg een aantal korte stops met kleine wandelingen gemaakt en uiteindelijk op een hele mooie camping beland! De dag erna wilde we een wandeling gaan maken om vervolgens langzaam naar boven naar de milford sound af te reizen.. Maar dit zag er helaas iets anders uit.. we werden wakker met ontzettend veel regen (het regent hier meer dan 200 dagen per jaar, het wordt ook niet gemeten in mm maar in meters, dus er valt veel regen zullen we maar zeggen!) maar goed met een beetje regen wilde we nog wel gaan wandelen.. maar in deze regen een hele klim naar boven maken zagen we toch echt niet zitten.. dus dat betekende een hele dag in onze camper zitten.. maar goed met penoza kijken, spelletje doen en heerlijk lezen kunnen wij ons ook aardig vermaken.. en dat is maar goed ook.. want het heeft gewoon non stop geregend die dag!!
De twee dagen daarna hebben we de Milford en de Doubtfull sound aan gedaan. Ik ben op zoek naar woorden die kunnen beschrijven hoe vreselijk mooi dit stukje aarde is geweest. En niet te vergeten wat voor enorme indruk dit heeft achtergelaten en voor altijd in ons geheugen gegrift zal blijven. Ik kom er echt niet uit, dit valt niet onder woorden te brengen! Normaal zou ik dan zeggen.. check de foto´s maar dit doet alleen maar af aan onze ervaring. Van te voren wisten we dat dit een ontzettend mooi gebied zou worden dus hadden we ook enorm hoge verwachtingen.. hoe dit dan nog overtroffen kan worden is ons een raadsel! Wat een gebied, echt een paradijs op aarde of zoals we het zelf noemen echt een sprookje! Onvoorstelbaar mooi, immens groot en machtig stukje ongerepte natuur! Woooow!! Volgens de Maori legende heeft de Maori god tuterakiwhanoa de sounds zelf gegraven. Volgens een van hun mooie legendes loste een van hun goden de zandvliegjes daar om te verhinderen dat  mensen er te lang zouden blijven. Alleen op die manier zou deze natuurlijke pracht van het fjordengebied kunnen blijven bestaan. Geniaal en o zo waar, zandvliegjes zijn de meest verschrikkelijk irritante beestjes die er op deze aardbol zijn!! Maar nog even terug naar het verhaal.. de eerste dag hadden we dus een tour geboekt naar Milford Sound. In de ochtend ruim twee uur kayakken en daarna twee uur cruisen over de Milford Sound. Wat was dit fantastisch, we hebben zo ontzettend genoten, zo onder de indruk, zo ontzetten machtig.. wat voel je als mens dan klein naast deze immens grote natuur.. Heb er eigenlijk niks aan toe te voegen, zo moeilijk uit te drukken! We hadden ontzettend mooi weer die dag, en het was blijkbaar pas de tiende dag dat er hier mooi weer was in drie maanden tijd, ongelofelijk!! Dit is de slechtste zomer sinds 20 jaar, dit even ter info zodat jullie allemaal weten dat we echt heel veel geluk hebben steeds, en het soms dus ook echt heel koud kunnen hebben!!! Na de tocht weer de geweldige route terug gereden, wederom weer ontzettend mooi en machtig! Nog wat korte wandelingen gedaan en hier en daar een vieuwpoint bezocht en daarna door gereden naar manapouri. De volgende dag zouden we namelijk de doubtfull sound bezoeken.. een stuk lastiger te bereiken eerst een uur varen over een meer, dan nog 35 minuten in de bus en dan ben je dus pas in de doubtfull sound.. hier hebben we vier uur rond gevaren. Het grootste verschil tussen beide sounds, deze was vier keer zo groot en veel minder toeristisch omdat het dus veel lastiger en duurder is om er te komen. Opnieuw een ontzettend mooie dag en daar wil ik het graag bij laten,
Wisten jullie trouwens dat er in de Doubt full sounds gemiddeld 9 meter en vorig jaar zelfs 11 meter neerslag valt per jaar.. en op een extreem regenachtige dag er soms wel 450 mm aan regen kan vallen.. en dat er in Nederland gemiddeld 790 mm regen per jaar valt.. en wij maar denken dat het bij ons zoveel regent!
Tjah, na deze dagen was het toch weer tijd om verder te reizen.. met pijn in ons hart reden we weg van deze plek, maar wat een mooie herinneringen nemen we mee!! Op naar het Zuiden.. hier ligt de scenic Southern route, wat een van de mooiste autowegen ter wereld schijnt te zijn, dus vandaar dat we deze gaan afleggen, we zijn benieuwd. Eerst begonnen met de zogenaamde Kepler track, dit is een van de great walks (zijn er in totaal zeven in nieuw zeeland, dit zijn meedaagse wandelingen) maar wij wilde hier maar een klein gedeelte van doen omdat we simpelweg geen tijd ervoor hebben en echt keuzes moeten maken.. Wij hebben een tocht van drie uur gedaan, op zich mooi maar niet heel speciaal, maar misschien dat dit komt door de afgelopen dagen, en zijn we ondertussen gewoon teveel verwend. Hierna zijn we rustig door gereden en zijn een aantal keren gestopt bij mooie plekjes, vooral bij en op het strand zijn onze ideale plekjes zeker met mooi weer is dat steeds opnieuw genieten. Hier hebben we dus ook een hele mooie gratis kampeerplek gevonden en hebben we voor het eerst aardappels, snitzelf en mais gegeten! Ja, daar werden we echt heel gelukkig van!!
Het is nu alweer twee dagen geleden dat ik het stukje hierboven heb beschreven, en heb nu al moeite om me gisteren te herinneren. Je maakt zoveel mee in zo´n korte tijd dat het soms gewoon teveel is om allemaal te verwerken. Maar goed na wat foto´s hebben te bekeken weet ik het weer.. We hebben  wat mooie uitzichtpunten bezocht, een wandeling gemaakt over een strand op zoek naar edelstenen en zijn een stadje in geweest voor de wekelijkse boodschappen en uiteindelijk beland op een camping net voor het nationaal park the Catlins. Vanmorgen wekkertje gezet en om acht uur al op de weg.. we begonnen met een bezichtiging van een vuurtoren (dit is gebouwd na een schipramp in 1800).. naast dat deze ligging echt prachtig is hebben we ook nog een stuk gelopen over een strand.. stel je voor smorgens vroeg, geen toeristen om je heen, een strakblauwe lucht en met een zonnetje loop je op een verlaten strand.. en ziet dan ineens een zeeleeuw vanuit het niets op het strand chillen. WAANZINNIG!!! Wat een geluksmomentje was dit, hij gaf een hele show weg, dit ligt vast op film, maar kan ik helaas niet uploaden daar is internet echt veel te slecht voor hier, maar wow wat was dit ongelofelijk bijzonder! Daarna doorgereden naar het meest Zuidelijke puntje van Nieuw Zeeland, dus het dichts bij de Zuidpool, bizar idee dat dit vele malen dichter bij is dan Nederland. Verder nog een stop gemaakt bij een meer, een wandeling gedaan bij de zee en over het strand gelopen en dolfijnen geprobeerd te spotten, helaas niet gelukt. Nu lekker op de camping even tijd voor onszelf. Morgen gaan we de rest van het nationaal park ontdekken, we zijn ontzettend benieuwd omdat we dan hopelijk nog meer wild life gaan spotten, genoeg plekken ervoor in elk geval!!
Na morgen zullen we echt langzaam aan onze terugreis moeten beginnen.. dus gaan we langzaam onze weg weer vervolgen naar het Noordereiland waar we op 1 maart onze kiwi weer in moeten leveren! Maar daar gaan we nu nog niet teveel aan denken, eerst nog even lekker genieten hier!
We kunnen wel zeggen na vier weken Nieuw Zeeland dat dit echt een van de mooiste landen ter wereld is en dat we dit iedereen kunnen aanraden! Wat een land, wat een natuur, wat een lieve mensen en wat een verademing die vrijheid. We genieten volop en zouden hier gemakkelijk nog maanden kunnen blijven, er valt zoveel te zien en te doen!!
Tot de volgende update maar weer.
Veel liefs van ons